UIT PASTORIE ‘IT OERSET’.

 

Leven is meeleven

Gerrit van der Valk (Nieuweweg) is begonnen aan een chemokuur. Het is intensief maar Gerrit zei: ik ben ook nooit halverwege de koppel koeien gestopt met melken. Met andere woorden: hij wil zijn taak op

aarde afmaken. We wensen Gerrit de kracht en wijsheid toe die nodig is in dit traject. Voor Boukje en hun kinderen is het ook een tijd die veel vraagt. Wat is het fijn als je elkaar tot steun kunt zijn. We hopen

dat Boukje en Gerrit dit ook vanuit de gemeente mogen ervaren.

Auke Leenstra (Bovenburen) verblijft nog in de Ielânen, maar heeft het vooruitzicht dat hij halverwege oktober naar huis zal gaan, als alles zich zo gunstig blijft ontwikkelen als nu het geval is.

Het gaat wonderwel vooruit, en dat is mooi. We hopen voor Auke en Riemke dat er straks weer een mooie tijd aanbreekt.

Voor Sjoerd Huitema (Túnkersstrjitte) kwamen er tegenslagen in zijn gezondheid. Na een operatie bleek verdere behandeling in de vorm van chemokuren noodzakelijk. Daarna moet hij opnieuw een operatie

ondergaan. Voor dit alles kan beginnen is er een eerste herstel nodig. We wensen hem sterkte toe in dit veeleisende traject en hopen dat

alles zal meewerken aan een goed herstel.

Gedeeld

Na vijf jaar van bijdragen aan Ons Kerkblad en Kerknieuws is dit ons laatste stukje vanuit pastorie ‘It Oerset’. In die naam klinken twee kanten van ons veelzijdige werk door: Het ‘oersetten’, het vertalen

van wat er gaande is. Gaande is op kruispunten in ons leven en samenleven. Daarbij speelt ook het vertalen van de rijkdom uit Bijbelverhalen naar situaties van vandaag. Dat is niet alleen een

kwestie van letters of geschreven stukjes. Het was vaak deel van onze

ontmoetingen met u en jullie.

Bijvoorbeeld als we samen zochten naar woorden bij de voorbereiding van het afscheid van die ene, die zoveel voor je betekent. Of als we in het ziekenhuis met elkaar stil waren of speurden naar lichtpuntjes in donkere tijden. Ook die andere kant van ‘it oerset’ kwam vaak aan bod. In gesprek over hoe het zal zijn aan ‘de overkant’. Die andere oever na dit aardse leven. Maar ook de overkant na een scheiding, na ontslag of na jaren

van verslaving.

Genieten

Met veel plezier denken we terug aan projecten met de kinderen: de diensten met de zelfgemaakte vogels en vissen, het Kerstspel, de Kerk & School-dienst over ‘Giga-groen’, de doopdiensten. De vieringen en

ontmoetingen in De Finke, waarbij een nieuwe benadering die alle aanwezigen tot deelnemer maakte vaak ontroerend werkte. De bijzondere avonden van Zin in meer over het verhaal achter je kleding, over wat kunstenaars over onze samenleving aan de orde stellen, over oplossingen voor wereldproblemen vanuit nieuwe techniek. Van hoeveel er nog op te rapen is rondom een bekend Bijbelverhaal bij ‘Aren lezen’.

De Aswoensdagmaaltijden in Warns, waar ook veel Koudumers rond de tafel zaten, brachten inspirerende indrukken voor de weg naar Pasen. De hartelijkheid en het geduld gedeeld bij Tijd voor Thee in Op ‘e Hichte. Teveel om allemaal op te noemen. Dank jullie wel voor jouw aandeel daarin, of belangstelling hiervoor!

Jammer

Het was jammer en teleurstellend om te merken dat het samenwerkingsverband waaraan we verbonden waren, in wat wij en vele anderen hebben meegemaakt, op grenzen stuitte. Uiteraard is het iedereen vrij om daar andere gedachten over te hebben, zoals wij die vrijheid ook hebben.

Reisgenoten

In ommezien zijn er zoveel mensen op ons netvlies met wie het fijn was om op te trekken. Mensen die vertrouwen gaven, betrokkenheiddeelden in het samen gemeente zijn. Ook dorpsgenoten van buiten de kerk, of van een andere kerk aan wie we goede herinneringen bewaren. Er is zoveel mogelijk om van het goede te delen, ook in tijden dat kerk en geloof hun vanzelfsprekendheid verloren hebben. Zoveel om weer of nog te delen in nieuwe beelden en aloude verhalen, als mensen onderweg.

Verwondering

Bij het terugzien op de afgelopen jaren in dit mooie deel van Friesland is er ook dankbare verwondering. We zijn op weg gegaan met woorden van zegen, dat de Ene ons zou vergezellen. Dat wij samen, maar ook met verschillenden van jullie, daarvan iets mochten ervaren, maakt van ons dankbare mensen. Op Walcheren mogen we ons werk als ‘oersetters’, dienaars van het Woord, voortzetten. In vertrouwen dat we niet alleen gaan, maar dat de Reisgenoot ons ook daar vergezelt. In dat licht staat ook onze wens voor u en jullie allen hier. Dat jullie als mensen van de Weg in vertrouwen, vol belangstelling, en met hartelijkheid naar ieder die de Heer op jullie weg brengt, de toekomst tegemoet gaan.

Met een hartelijke groet,
ds. Joke van Voorst en ds. Michiel de Zeeuw