meditatie

MEDITATIE

…Josef van Arimatea, een vooraanstaand raadsheer, die zelf ook de komst van het koninkrijk van God verwachtte...(Marcus 15: 43a)

                                                                                                                                         

“Die knoop met het woord ‘bezieling’ erop heb ik geruild. Dat woord vond ik te moeilijk. Ik heb er nu een met ‘geduld’, daar snap ik meer van.” Op de startzondag was dit gemeentelid er snel uit. Nu we de tijd van Advent zijn binnengegaan komt haar oplossing als een boemerang terug. Hoe blijf je uitzien naar Gods tijd? Naar licht voor een wereld die steeds meer donkere kanten lijkt te hebben? In verwachting zijn vraagt om geduld. Een elastisch geduld.

Bij een zwangerschap kan er gerekend worden in ‘hoe ver al’ en ‘hoe lang nog’. In verwachting leven van Gods bevrijdende veranderingen voor deze wereld lukt niet met aftellen. We oefenen
dat weliswaar in de dagen naar het Kerstfeest toe, maar ons geduld heeft een langere adem nodig. Zonder die adem, die bezieling, kunnen de indrukken van het duister ons benauwd achterlaten. Indrukken van (oorlogs)geweld, voorbeelden van grofheid en cynisme dichtbij en ver weg. Zonder bezieling verliezen we het geduld om met dagelijkse daden verwachtingsvol te leven. In je visie ruimte te houden voor het licht, nieuwsgierig te blijven naar nieuwe dingen, open te staan voor (het) onbekende (van) mensen, hoopvol mee te werken aan het goede.

In de Bijbel wordt verteld over mensen die in verwachting leefden. Zulke mensen kun je ook dichtbij tegenkomen. Zij zien net als wij, dat geweld en haat de dienst lijken uit te maken. Toch blijven ze in dat donker uitzien naar Gods nieuwe begin. Laten we ons oefenen om dat voorbeeld te volgen. Op adem komen om ons geduld te bewaren.

ds. Michiel de Zeeuw